1. Kortenberg – Grimbergen (27 km)  :  18 februari 2023

Kortenberg wordt het beginpunt van onze wandeling rond Brussel, die we in 5 stapdagen gaan proberen te volbrengen. 

We laten onze auto achter aan het station en trekken de lege velden in ten oosten van onze nationale luchthaven Zaventem. De controletoren zien we boven de horizon uittorenen net zoals de kerktoren van Steenokkerzeel. Met de regelmaat van een klok verschijnen uit het oosten vliegtuigen, die boven onze hoofden de afdaling voltooien naar het vliegveld.  Spijtig van de CO2 uitstoot, maar ik vind het nog altijd indrukwekkend om zo een gevaarte in de lucht te zien. Al snel doorkruisen we het plaatsje Lemmeke, waar volgens onze topogids op 15 februari 1961 (op 3 dagen na juist 62 jaar geleden) een Boeing 707 neerstortte, wat het leven kostte aan 73 mensen.

Onze weg gaat verder en na het kruisen van de Haachtsesteenweg duiken we voor het eerst vandaag het groen in. De paden worden erg modderig en we belanden zo aan de achterkant van een woonwijk , waar we de Ribaucourtdreef vinden, die we verder volgen. We komen in het Hellebos terecht, dat doorsneden wordt door beekjes en grachten. We laten het bos achter ons en komen terecht op de Kampenhoutse Steenweg, vanwaar we in de verte tussen de bomen door nog de torentjes van het kasteel de Ribaucourt  kunnen onderscheiden en recht voor ons de stevige romaanse kerktoren van het plaatsje Perk zien. De Hondenbergweg leidt ons tussen de velden door  verder weg van Perk en zo komen we om 11u bij de wandelboom, waar de GR Dijleland onze Streek GR vervoegt.

Aan de rand van het Snijsselsbos gekomen, zetten we ons even neer op een omgevallen berk om een tas warme thee te nuttigen. De GR voert ons verder langs een prachtige dreef doorheen het bos en zo bevinden we ons in Elewijt. Bij de St. Hubertuskerk aangekomen, zien we dat het café ‘In den Prins’ open is. Het is al bijna middag en de bazin vindt het goed dat we bij een tas koffie onze boterhammen opeten.  Een half uurtje later verlaten we de warmte van het gastvrije café en steken de Tervuurse Steenweg over.  Voor we de drukke E 19 onderdoor gaan via een kleurrijk versierde tunnel, krijgen we gezelschap van de GR 128 (Wissant-Aachen), zodat we nu als het ware op een GR snelweg terecht gekomen zijn. Toch komen we bijna geen wandelaars tegen vandaag.

Een lange, kaarsrechte dreef brengt ons bij het Rubenskasteel.  Onze beroemde schilder bracht er de laatste jaren van zijn leven door.  Onze volgende ontmoeting is met de Zenne. Die stroomt hier meanderend door het landschap richting  de Sluistoren, waarvan we in de verte nog de overblijfselen zien staan. Het is alles wat er nog overblijft van een oude watermolen.  Via de Plasstraat bereiken we de doorgang onder een spoorwegbrug (spoorverbinding Brussel-Antwerpen). Men heeft hier van een grauwe tunnel een mooi kunstwerk gemaakt ter ere van Rubens. Knap gedaan ! Ondertussen zijn we ook al verschillende infopanelen voorbij gewandeld , die er ons aan herinneren dat er hier in de Eerste Wereldoorlog (voornamelijk september-oktober 1914) vrij veel gevochten is tussen de Duitsers en de Belgen (de 2 Uitvallen uit Antwerpen).  Via een fiets-voetgangersbrug bereiken we het centrum van Eppegem, waar we het café Rubenshof binnengaan.

Er is blijkbaar net voor ons een flinke groep wandelaars binnengevallen, maar we vinden nog een tafeltje en nemen even de tijd om wat uit te blazen met een drankje. We zoeken terug de Zenne op bij de verkeersbrug en nemen verder het sinds kort aangepaste traject van de Streek GR op langs de linkeroever. Ondertussen hebben we afscheid genomen van de GR 128 en de Streek GR Dijleland. Aan de overkant van de Zenne staart een Schotse hooglander (het rund wel te verstaan, niet een mens) ons nieuwsgierig na vanuit het Dorent -Nelebroek natuurgebied.

Een beeld dat minder in het landschap past, vangen we wat later op van de koeltorens van de Vilvoordse Electrabel-electriciteitscentrale. Het is een van de elektriciteitscentrales op gas, die recent meer in het nieuws gekomen zijn door de kernuitstap en de oorlog in Oekraïne. We moeten nog enkele honderden meters asfalt verwerken voor we aan het gehucht Verbrande Brug komen. Via de grote hefbrug belanden we achter de kerk op de Grote Kerkvoetweg.

Erg groot is deze voetweg niet, maar wel erg lang.  Meer dan 1,5 km voert het ons langs achtertuintjes en tenslotte ook langs de Veldkantkapel. We bevinden ons al in Grimbergen, maar rechtstreeks naar het centrum voert de GR ons natuurlijk niet. Eerst maken we nog een omweg langs de Poddegemhoeve en de Tommenmolenstraat  (waar op enkele knotwilgen een paar prachtige anijskurkzwammen groeien) brengt ons wat verder natuurlijk bij de Tommenmolen. Hier krijgen we gezelschap van een oude bekende, de GR 12. Die zal samen met ons Grimbergen doorkruisen voor zijn weg naar B

russel te vervolgen. We volgen de Maalbeek verder langs de Charleroyhoeve en de Liermolen tot we om 15u40 in het centrum van Grimbergen bij de prachtige St. Servaasbasiliek uitkomen.

De gevel is niet echt inspirerend, maar het interieur vereren we toch met een bezoek. Gezien de volgende etappe naar Ternat een erg lange gaat worden, besluiten we ter plekke om er vandaag nog een kilometer of zo bij te doen. Het is trouwens nog niet laat en onze bus naar Kortenberg vertrekt pas om 17u. Zo hebben we nog tijd om het Prinsenbos en het Prinsenkasteel te bezoeken. Maar dan loopt het mis. Als we het bos uitkomen raken we het spoor bijster. Ook hier is de route recent verlegd, maar we zien nergens roodgele streepjes, die ons de weg verder wijzen. We besluiten dan maar om de bushalte op te zoeken aan de stelplaats op de kruising van de Wolvertemse en Brusselse Steenwegen. Onze eerste stapdag zit erop. Volgende maand hopelijk breien we er een vervolg aan.