GR 5A

GR5A : Inleiding

 

 

Zoersel (Boshuis) – Antwerpen LO (32 km) : 5 Mei 2001

 

Vandaag gaan we de verbinding maken tussen de GR5 (Zoersel) en de GR5A (Antwerpen LO).Het wordt dus een gecombineerde natuur-stadswandeling . We komen iets na 9u30 bij het Boshuisje in Zoerselbos toe. Er is hier nog niet veel veranderd sinds de laatste 2 keren dat we hier kwamen : op 9 mei 1999 kwamen we hier uit het noorden toe na een wandeling die die morgen was begonnen in Brecht en de tweede dag van het magische jaar 2000 begonnen we van hier uit onze tocht zuidwaarts naar Noorderwijk. Vandaag gaan we een derde windstreek verkennen : we gaan een derde richtingwijzer van de plaatselijke wandelboom volgen, namelijk die naar het westen wijst, richting Antwerpen en de GR 5A !

Het eerste deel van onze mei-wandeling gaat door het groen. Rond de gemeente Zoersel liggen nog heel wat bossen en onze weg loopt gelukkig door enkele kilometers daarvan. Enkele alleenstaande hoeven, waarvan er sommige al wel in horeca-zaken veranderd zijn (zoals het toepasselijk genaamde café-restaurant „De Wandeling“), verhogen nog het platteland-gehalte. Al snel komen we bij de eerste bebouwde kom op onze weg naar de Schelde, het kempens dorp Halle. Al snel doen de roodwitte streepjes ons weer het bos induiken. De GR slingert hier tussen het groen door en zelf moeten we ons soms een weg langsheen de nog vele plassen zoeken die hier de bospaden nog moeilijk begaanbaar maken. Aan de rand van het volgende bos,

Vrieselhof

leiden de GR-tekens ons weer van de weg af in de richting van een paneel waar in grote letters ‚Speelbos‘ op geschreven staat. We bevinden ons hier in de bossen van het Provinciaal Domein „Vrieselhof“. Het domein zelf werd genoemd naar zijn eerste eigenaar, Jan van Vriesele. We komen uit op het terras van een cafétaria, ideaal voor onze picknick.

Na wat zoeken naar de GR-weg laten we het kasteel met zijn vijver achter ons en begeven ons naar de eigenlijke oprijlaan van het domein. We stappen verder door het kempense landschap langs een veldweg, waarlangs een lange rechte rij hoge populieren als het ware op wacht staat. Iets verder stappen we via een brugje over het riviertje „Groot Schijn“ de gemeente Schilde binnen. Iets verder komen we al voorbij de eerste woningen van Schilde. Maar dan wordt ons de weg versperd door enkele stevige, metalen hekken. Borden verwijzen ons naar en volgende ingang van het domein, want we zijn hier aangekomen bij het Schildehof. Door deze omweg missen we wel het zicht op de oranjerie en de gereconstrueerde 16e eeuwse Dodoenstuin (kruidentuin) met zijn ongeveer 450 kruiden. In plaats daarvan kunnen we iets verder door de hoofdingang het domein betreden. Diegenen die verwachten hier een pracht van een kasteel aan te treffen, zijn eraan voor hun moeite. In vroeger tijden stond hier inderdaad een slot (uit 1559), maar dit werd tenslotte met de grond gelijkgemaakt in 1954. Dus als we nu langs enkele majestueuze lindebomen het domein instappen, zien we in een grote waterplas geen ruïnes, maar een groot betonnen platform de plaats markeren waar zich vroeger het kasteel bevond.

We gaan dus maar verder westwaarts over een pittoresk houten bruggetje en komen via een beukenbos tenslotte terecht op een verkeersweg. We volgen een beukendreef een goede kilometer, tot we na een flinke bocht plots bij het Albertkanaal uitkomen. Deze waterloop heeft ons al enkele malen gezelschap gehouden op onze GR-wandelingen en ook nu volgen we tijdelijk het jaagpad. In de verte zien we het sluizencomplex van Wijnegem al liggen. We laten zowel Wijnegem als de sluizen links liggen en richten onze schreden naar de brug over het kanaal met de oude watertoren ernaast. Nu wordt het wel een beetje eentonig asfaltwandelen. Aan onze linkerkant komen we wat verder voorbij een brede gracht, die de slotgracht blijkt te zijn van het domein Pulhof of ‚Verbrand Hof‘.

We gaan voorbij het gemeentebord van ’s Gravenwezel, en deze gemeente is zo bescheiden zich ‚parel der Noorderkempen‘ te noemen. Een beetje verder steken we de Kleine Schijn over, die hier de grens vormt tussen Wijnegem en Schoten. We draaien nu de Petappeltorenweg (?) in en kunnen de befaamde Petappeltoren al onmiddellijk bewonderen. Het is een oude kasteeltoren, die nu deel uitmaakt van een recent gebouwde villa.We naderen via een omweg het kanaal van Antwerpen naar Turnhout of de „Schotenvaart“. We begeven ons naar de

Albertkanaal

samenvloeiing van de Schoten vaart met het Albertkanaal. Dan volgen we weer het Albertkanaal (voor de laatste keer ditmaal). In de verte zien we over de velden heen het symbool van winkel-efficiëntie van Vlaanderen al liggen : het winkelcentrum van Wijnegem. We doorkruisen nog het laatste stukje groen voor we ons voorgoed gaan onderdompelen in het gras en beton van de grootstad Antwerpen.

We vinden bij het eindstation van tram nr. 12 de wandelboom die het einde van de GR 565 aangeeft. Wij trekken nu zuidwaarts, want daar ligt het Ter Rivierenhof, een grote groene plek op de stadskaart, en dat kunnen we niet links laten liggen ! We begeven ons diagonaal doorheen het grote park. We komen hier nog eens de ‘Grote Schijn‘ tegen en komen zo aan de rand van het grote domein. We bereiken even later de Ring van Antwerpen, die we via de Stenen Brug oversteken. Als we wat verder in Antwerpen stad zelf terecht komen verandert de naam van onze wandelstraat in Carnotstraat (en nog wat verder in Gemeentestraat). We steken het Astridplein over en gaan de Statiestraat in. Via de De Keyserlei steken we bij de Teniersplaats de Frankrijklei over en belanden tenslotte in de Meir. We spoeden ons richting Boerentoren langs de Wapper. Langs de Schoenmarkt tenslotte komen we om iets voor zessen uit op de Groenplaats in het eigenlijke hart van de stad. Langs alle kanten worden we op de Grote Markt omringd door oude gerestaureerde gildehuizen met hoge trapgevels, terwijl het 16e eeuwse stadhuis aan de overkant van het plein toch het

Het Steen

indrukwekkendste gebouw blijft. In het midden staat hier natuurlijk de Brabofontein. Nu moeten we nog één belangrijk stadsgebouw passeren voor we Antwerpen achter ons kunnen laten : het Steen. Nu is er het nationaal Scheepvaartmuseum in gevestigd, waar met behulp van maquettes, schilderijen en gravures wordt aangetoond hoe de scheepvaart zich in België ontwikkelde door de eeuwen heen.

We zakken af naar de Sint Jansvliet en vinden om 18u15 net zo een plaats in de zon voor de herberg ‚Het Zand‘. Na een 20 minuutjes terrassen, stappen we weer op en dalen de trappen af naar de St Annatunnel. Als je er zo doorkijkt, lijkt het wel of er geen einde komt aan die lange konijnenpijp, maar langzaam maar zeker bereiken we toch de andere oever, waar we weerom de trappen beklimmen en zo om 18u45 in de avondzon bovenkomen bij het Frederik Van Eeden plein.

Zuid Vlaanderen

Noord Vlaanderen

 

 

Scroll naar boven