GR12 Vlaanderen
12. Putte Kapellen – Schoten (23 km) : 3 augustus 2017
Onze eerste volledige etappe op vaderlands grondgebied starten we in Putte. We laten het drukke verkeer langs de N11 achter ons en lopen langs een kanaal oostwaarts. Het is een antitankgracht die net voor Wereldoorlog II werd aangelegd tussen de forten van Antwerpen om die stad te beschermen tegen een Duitse aanval. Je kan hem helemaal volgen van het Albertkanaal tot de Schelde. Al direct komen we op regelmatige afstanden bunkers tegen, die als extra verdediging van het kanaal dienden. Niet alleen bunkers zullen we vandaag zien, maar ook enkele forten. Van de eerste daarvan, het Fort van Ertbrand, zien we niet veel, want met de roodwitte streepjes trekken we al snel het Mastenbos in. De naam Mastenbos doet me denken aan mijn Kempische roots, toen we dennenappels nog mastentoppen noemden. Waarschijnlijk werden van de bomen hier vooral masten voor schepen gemaakt vroeger.
Om iets na 12 wordt onze weg versperd door de spoorlijn Antwerpen-Roosendaal. We zijn al een uur onderweg. Aan de overkant van de ijzeren weg duiken we het Kapellenbos in. Dat staat volgebouwd met grote huizen met hoge omheiningen errond en kan ons niet echt bekoren. We moeten dan ook wachten tot we aan de rand van het zogenaamde ‘Klein Schietveld’ ( ) komen voor we echt door ongerepte natuur kunnen wandelen. Ongerept is relatief natuurlijk als men weet dat het een militair domein is. Maar daardoor heeft de natuur er zijn gang kunnen gaan en wij nu de onze. We worden er welkom geheten door een groot infobord, dat ons tegelijk inlicht dat het brandgevaar op dit moment hier minimaal is.
Na dit mooie intermezzo komen we wat verder terug bij de ons bekende antitankgracht uit en direct daarna bij de gracht rond het Fort van Brasschaat. We passeren rond 13u45 de ingang van het nu ontoegankelijke fort, dat nog zijn nut heeft door als onderdak te dienen voor vele honderden vleermuizensoorten. We zoeken enkele zitplaatsen op en houden hier even halt om onze picknick te verorberen. En dan volgen we verder de antitankgracht tot de GR ons een omweg lat maken langs het centrum van Maria-ter-Heide. Voor we echt de bebouwde kom van Brasschaat ingaan, worden we nog langs en door het natuurgebied ‘De Inslag’ geleid. Dan volgt een stadswandeling tot we om iets voor 16u het park van Brasschaat inwandelen.
Daar zien we aan de overkant van de vijver al snel het Kasteel van Brasschaat liggen. Het staat er pas van de 2e helft van de 19e eeuw en is nu bezit van de gemeente. Er worden privefeesten, bedrijfsevenementen en seminaries gegeven. Het park gaat naadloos over in het Peerdsbos en het is heerlijk wandelen doorheen het groen tot we na een goed half uur plots terug geconfronteerd worden met de beschaving. De E 19 van Antwerpen naar Nederland snijdt hier door het groen en slingert zich als een grommende slang door het groen. We belanden dan in het Provinciaal Domein Vordenstein, waar we na een rondwandeling langs de Orangerie komen, waar we hopen iets te kunnen drinken. Onze hoop wordt echter de bodem ingeslagen, want het gebouw is potdicht.
We laten het domein achter ons en trekken Schoten in. Het enige dat ons daar kan bekoren is de brede, kaarsrechte, met majestueuze bomen omzoomde Kasteeldreef, die ons tenslotte om 18u00 bij het Kasteel van Schoten brengt, ons einddoel van vandaag. We lessen onze dorst nog even op het terras van de Riddershoeve en keren dan terug naar huis in de wetenschap dat we weer een mooi stuk van de GR 12 hebben afgewerkt.
13. Schoten – Kessel : ( 29km) : 15 Juni 2020
Bij het kasteel van Schoten splitst de GR12 in de reguliere GR12 die via Lier naar Mechelen loopt en de GR12 Variant die via Antwerpen naar Mechelen loopt. Wij volgen vandaag de GR12 richting Lier. Aanvankelijk lopen we even verkeerd bij het kasteel omdat hier de GR565 de GR12 kruist en wij toevallig de GR565 even volgen. Maar dan merken we dat we de verkeerde richting uit gaan. Ook hier lopen we van de ene groene zone naar de andere: eerst het park van het kasteel van Schoten, even het Albertkanaal over en dan het Domein Ertbrugge in om daarna zo snel mogelijk in het Provinciaal Domein Rivierenhof te belanden.
We wandelen oostwaarts en verwijderen ons verder van Groot-Antwerpen. We steken de Grote Schijn over en lopen even langs de restanten van de Herentalse Vaart. In Wommelgem komen we het Fort 2 tegen dat deel uitmaakte van de eerste fortengordel rond Antwerpen. Veel kunnen we niet zien van het fort maar een visser toont ons zijn vers gevangen brasem, die daarna weer wordt vrijgelaten in de fortgracht. De Moffenhoeven heeft niets met oorlog of Duitsers te maken, maar verwijst naar ‘moeffen‘, kleine bakstenen waarmee de Moeffenhoeve gebouwd werd. Een beetje voorbij Wommelgem lopen we door het Zevenbergenbos en passeren we het kasteel van Zevenbergen, dat blijkbaar een woelige geschiedenis heeft gekend. De volgende groene long bevindt zich na Ranst rond het kasteel Bossenstein, dat nu o.a. dient als clubhuis voor een golfclub.
Tussen Broechem en Emblem wandelen we langs uitgestrekte perenboomgaarden. Voorbij Emblem steken we het Netekanaal en de Kleine Nete over die we enkele honderden meters volgen om dan weer in het groen te duiken. Deze laatste groene zone is de Kesselse Heide. En net voordat we ons einddoel bereiken, lopen we nog langs het Fort van Kessel, dat onderdeel was van de tweede fortengordel rond Antwerpen en dat nu een toevluchtsoord is geworden voor vleermuizen. Aan het station van Kessel houden we het voor gezien voor vandaag.
14. Kessel – Muizen (34,2 km ) : 25 mei 2020
We gaan vandaag nog eens een marathon etappe doen. Tussen Schoten en Mechelen lig er nog een heel stuk niet belopen GR 12 en dat gaan we dit jaar opvullen. Bij het station van Kessel is er genoeg parkeergelegenheid en daar vatten we onze dagwandeling
aan. Na wat asfalt worden we al snel het groen ingestuurd van het Natuurreservaat de Steenbeemden, een laaggelegen gebied met veel vijvers. Na een half uurtje komen we uit aan de oever van de Kleine Nete. Deze rivier loopt hier samen met het Netekanaal, dat we wat verderop oversteken via een spoorbrug. We komen weer uit bij de kronkelende Kleine Nete en bereiken zo de rand van de stad Lier aan de Lisperpoort. Onderweg zijn we niet kunnen ontsnappen aan het feit dat we ook vandaag rekening zullen moeten houden met het nieuwe gevaar : infobordjes raden ons aan voorzichtig te zijn met contacten en afstand te respecteren .
Langs de groene 14e eeuwse vesten bereiken we om iets na half elf het gebouw van het Spui. Hier situeert zich de Spuisluis, die het debiet van de Kleine Nete door de stad regelde. We worden gewoon doorheen het gebouw geleid tot bij een wandelboom, die ons de juist richting wijst naar Parijs. Onder een aangenaam zonnetje wandelen we zo Lier binnen. Vanuit de smalle straatjes kunnen we nu en dan de toren van de St. Gummaruskerk (ook Peperbus genoemd) bewonderen. De GR 12 komt er niet voorbij, dus blijft het bij een bezichtiging vanop afstand. Op de Vismarkt is het even zoeken voor we beseffen dat we onder een poort doormoeten in een steegje dat ons tot op de Grote Markt brengt, waar we even het mooie stadhuis met zijn ranke belforttoren kunnen bewonderen. Het werd net als dat van Leuven tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1914 niet verwoest (zoals een groot deel van de Lierse binnenstad), omdat hetDuitse hoofdkwartier er gevestigd was.
Terug aan het water maken we even kennis met Felix Timmermans (of toch zijn buste) en bereiken om 11u het Zimmerplein met zijn bekende toren. We worden langs de gekasseide steegjes van het mooie Begijnhof geleid en komen via de stadsvest en een kunstwerk van Pallieter aan de stadsrand terug bij de Nete uit, die
we nu volgen langs het jaagpad. De volgende kilometers kunnen we wat snelheid maken en al snel laten we het Netekanaaal achter ons en trekken weer het platteland in. Aan de Itterbeek treffen we een bank aan en beslissen om daar een halte te houden. Het is ook al 12u en op een lege maag kan je niet goed wandelen. We koen nu ook in het gebied terecht, waar zich de KW linie bevindt. Even voor de Tweede Wereldoorlog was hier een verdedigingslinie gebouwd met forten, bunkers, antitankgrachten en loopgraven om een eventuele (tank)aanval van de Duitsers tegen te houden. Regelmatig passeren we dan ook bunkers en infoborden, die dit alles toelichten. We wijken ook even van de GR af om het Fort van Koningshooikt met een bezoek te vereren. We blijven echter een beetje op onze honger zitten, want buiten een brede slotgracht en enkele vissershuisjes is er niet veel te zien.
Het volgende stuk GR leidt ons langs vele en grote serres. We naderen dus OLV Waver, dat onder meer bekend is voor zijn intensieve tuinbouw. Langs fietspaden komen we in de bebouwde kom terecht en bereiken om 14u15 al snel het centrum. Ter hoogte van de kerk en het mooie stadhuis verlaten we even de GR omdat mijn broer hier in een zijstraat een goed ijssalon kent en eerlijk gezegd heb ik daar ook wel zin in. We komen voorbij het indrukwekkende gebouw van het St. Ursulina instituut, waarvan de markante torens nu in de steigers staan. Beertjes en ‘Het komt goed !’ posters doen ons niet vergeten dat de COVID epidemie nog niet voorbij is !
Met ieder een ijsje in de hand vervolgen we onze weg weer door akkers en weilanden, langs bunkers en nog meer serres. Het is de paringsperiode van de kievitten en er blijken er hier nogal wat te zitten. Ik herinner me dat we er vroeger op het platteland veel konden spotten, maar ze zijn sindsdien in aantal blijkbaar erg achteruit gegaan. We worden rond Bonheiden gestuurd en arriveren rond 17u in het Mechels Broek, een laaggelegen gebied dat nu een Natuurpark is. De Dijle kan hier overstromen als het peil zo hoog wordt dat Mechelen dreigt onder te lopen. De wandelpaden kunnen hier erg modderig zijn, maar gelukkig is het vrij droog nu en zonder onze schoenen erg vuil te maken, bereiken we om kwart na 5 de wandelboom, waar de Streek GR Dijleland zijn aansluiting vindt bij de GR 12. Hier stoppen we vandaag en wandelen de laatste kilometer naar onze auto, die op het Dorpsplein in Muizen geparkeerd staat.
16.Brussel – Laar (28,1 km) : 21 mei 2019
We gaan eens tegendraads doen. In plaats van onze gewoonlijke noord-zuid wandeling, gaan we vandaag van zuid naar noord en dit vooral omwille van logistieke redenen. Nadat we de prachtige Grote Markt (werelderfgoed UNESCO) met zijn mooie stadhuis en dito gildenhuizen bewonderd hebben, is het even zoeken naar de juiste uitgang van de GR 12 richting Mechelen. Om iets na 10u30 laten we de vele groepjes toeristen achter en verdwijnen naast het Broodhuis in de – hoe kan het ook anders – Vlees-en-Brood-straat om wat verder de Rue des Bouchers in te duiken. De GR 12 loopt er niet door, maar we kunnen niet aan de verleiding weerstaan om door de Koningsgalerij (sinds 1846 de oudste overdekte winkelstraat in Europa, zegt onze topogids) naar de imposante Sint Michiels en Sint Goedelekathedraal te gaan. Na een kort bezoek aan de buste van onze reeds lang overleden koning Boudewijn, passeren we een wandelboom op weg naar de volgende bezienswaardigheid in onze hoofdstad, de Congreskolom.
Leopold I kijkt hier nog steeds uit over Brussel en wij doen dat ook even op het grote platform achter het Congresplein, dat gedomineerd wordt door de glazen Financietoren. Het standbeeld van Charles Rogier (één van de grondleggers van de Belgische staat) verwelkomt ons op het Vrijheidsplein en wat verder worden we op het Barricadenplein begroet door nog een beroemde Belg, Andre Vesalius. Wij vinden aan de overkant van de Kleine Ring (of Petite Ceinture) de befaamde Kruidtuin of Le Botanique. Er is hier nog wat groen en daar genieten we van. De oorspronkelijke glazen gebouwen staan er nog, maar onze nationale Plantentuin bevindt zich nu in Meise en het geheel is nu het cultuurcentrum van de Franse Gemeenschap.
We belanden wat verder op het grote Karel Rogierplein en dan gaat het noordwaarts langs het Noordstation. We slaan de Koning Albert II laan in en wandelen op de groene middenberm, nu en dan vergezeld door een kunstwerk. De WTC torens, de Proximus torens en andere glazen torens zijn de kathedralen van de nieuwe tijd ! Aan de brug over het kanaal Brussel-Schelde worden we via een grote poster van Eddy Merckx er nog eens aan herinnerd dat over anderhalve maand de Ronde van Frankrijk start in onze hoofdstad. Om iets na 12 komen we aan bij de kerk van Laken. We hadden graag eens binnen gegaan om te zien of we de crypte zouden mogen bezoeken met de koninklijke graven, maar de deur is potdicht. Verder dan maar richting Kasteel van Laken, dat we van verre achter de omheining kunnen bewonderen. De vlag wappert boven het paleis, wat betekent dat de koning in België is ! We worden echter de andere richting uitgestuurd het Koninklijk Park in voorbij het Monument van de Dynastie. Het is weer heerlijk om zonder al dat beton om je heen doorheen dit rustige groene landschap te wandelen midden in deze wereldstad.
Boven de bomen komen stilaan de bovenste bollen van het Atomium tevoorschijn. We komen om 13u aan aan de voet van dit uit de kluiten gewassen ijzerkristal. Het staat er al van 1958 (wereldtentoonstelling) en ik ben blij dat men het heeft laten staan. Het is nu één van de iconische beelden van België geworden. We trekken het Ossegempark door, steken de A12 over, verlaten het Brussels Gewest en trekken Strombeek-Bever door. Als we even later via een tunneltje de Ring van Brussel achter ons laten , komen we plots in het groene Vlaamse platteland terecht. Terwijl het geraas van de Ring achter ons stilaan verdwijnt, bereiken we de buitenwijken van Grimbergen. Het dorp is in het bezit van een prachtige kasteelruïne en de mooie St. Servaasbasiliek en de GR leidt ons langs beide. Tussen beide bezienswaardigheden lassen we om 15u15 nog een drankstop in bij de ‘Kantine van ’t Bos’.
Na een kort bezoek aan de basiliek passeren we nog de Volkssterrenwacht MIRA. Langs de Maalbeek verlaten we Grimbergen en nadat we nog enkele oude graanwatermolens gepasseerd zijn, trekken we noordwaarts de velden in. Aan de horizon doemt dan het donkere silhouet van het Lintbos op. Delen van bos zijn niet herbebost en zo kunnen we in de verte nog het profiel van Grimbergen zien met zijn abdijkerk. Wat verder komen we op een kruispunt van wandelwegen tussen de aardappelvelden bij een oude wilg, waarop zich een pracht van een zwavelzwam heeft gevormd.
Twintig minuten later komen we op het jaagpad van de Willebroekse Vaart. Van ver zien we al de grote hefbrug van Humbeek-Sas. Als we dichterbij komen, zien we echter dat de brug er niet meer is. Bij een aanvaring op 17 januari dit jaar werd de brug zwaar beschadigd en moest hij weg voor herstel. Voor voetgangers en fietsers werd er (gelukkig) tijdelijk een veerpont voorzien. Om iets voor 18u zetten we ons op de banken op het bootje en laten ons naar de overkant varen. DE GR 12 voert ons dan langs smalle voetpaadjes tussen met draad afgespannen akkers doorheen het groene Brabantse landschap tot we bij het gehucht Laar aankomen. Hier wijken we van de route af om de kerk van het plaatsje op te zoeken, waar we om 19u00 opgepikt worden. Brussel heeft ons aangenaam verrast vandaag.