Zwarte Woud, Duitsland : April 2017
1) Karlsruher Grat, Ottenhöfen im Schwarzwald : 10 April 2017 : 12,2km
Vermits we in het Zwarte Woud zijn, willen we absoluut hier een wandeling maken en dan nog liefst in het Nationalpark Schwarzwald.
We hebben gekozen voor het Geniesserpfad Karlsruher Grat in Ottenhöfen. “Geniesserpfade” zijn wandelingen tussen 8 en 15km die door het Deutsche Wanderinstitut aanbevolen worden vanwege de mooie natuur, prachtige uitzichten en afwisselende wegen. Volgens de documentatie is de tocht 12,2km lang, zou 4 uren in beslag nemen en 722 klim- en evenzoveel daalmeters bedragen. Met de omwegen en aan- en uitlooproutes zullen wij wel aan zo’n 16km komen.
We pikken het pad op aan de katholieke kerk in Ottenhöfen en beginnen al meteen aan een pittige klim naar de Eichkopf. Een beetje later bereiken we de Eichkopfhütte en hier maken we voor de eerste keer kennis met een bosbar. Wat moet U zich daar bij
voorstellen: een houten gebouwtje, vooraan geopend waarin zich een voorraad drank bevindt, alcoholisch en niet-alcoholisch,
een prijslijst, een offerblokje waarin je het geld voor je consumptie kunt deponeren, en nog enkele nuttige zaken die bij een bar horen. Blij met deze verrassing, kopen we een licht-alcoholisch lokaal biertje en deponeren de 1€50 in het daartoe bestemde busje.
Daarna leidt het pad ons naar de Holderbrünnele en dalen we af naar de Edelfrauengrab-Wasserfälle.
Langs de mooie watervallen (de meesten zijn maar enkele meters hoog) heeft men een stevige trap aangebracht zodat men veilig van het waterschouwspel kan genieten. Zonder dat je het merkt, heb je weer 100 meter geklommen. Ook hier heel wat dagjeswandelaars omdat er vlakbij een parking werd aangelegd. We volgen verder de Gottschlagbach en enkele kilometers verder komen we aan de volgende “Getränkebrunnen” (bosbar, dus). Leuke plaats voor onze picknick.
We vervolgen de wandeling bergop en passeren de Herrenschrofen met mooi uitzicht. Een beetje verder splitst het pad en kan men kiezen tussen een “Klettersteig” langs de Karlsruher Grat en een gewoon wandelpad. Wij kiezen voor het laatste en blijven klimmen tot we de Bosensteiner Eck bereiken. Dit is met 825m het hoogste punt van de wandeling. Wij laten ons verleiden om een omweggetje te maken langs Gasthof Kernhof voor een drankje en een stuk Schwarzwald Torte ……. heerlijk!!
Daarna is het vooral dalen langs groene bergweiden en door de bossen. We passeren langs de Brennte Schrofen met weer een mooi uitzicht over Ottenhöfen en een prachtige Schutzhütte met lange picknicktafel. Een eind verder krijgen we ook nog een overzicht over Seebach en zo naderen we stilaan Ottenhöfen en bereiken we onze verblijfplaats rond 17u00. Het is ons niet gelukt om de wandeling in 4 uren rond te krijgen, maar het was in ieder geval de moeite. We hebben genoten van dit Geniesserpfad.
2) Münstertal – Staufen – Bad Krozingen: 13 April 2017 : 10km
Vandaag is het weer wandeldag. We willen een tochtje maken in de westelijke uitlopers van het Zwarte Woud. Bad Krozingen ligt al in de Rijnvallei en Münstertal ligt in de vallei van de Neumagen tussen de heuvels van het Schwarzwald. Er lopen in deze vallei allerlei fiets-, mountain bike- en wandelpaden en wij hebben gekozen voor de wandelweg F3a van Münstertal naar Staufen en aansluitend daaraan de F3 van Staufen naar Bad Krozingen. Ongeveer zo’n 10km, maar we houden ons niet aan dit linea recta traject en onderweg wijken we regelmatig af van het traject en bezoeken bezienswaardigheden. Zodat we gemakkelijk aan 15km geraken.
Vanuit Bad Krozingen nemen we de trein naar Münstertal (= Münstertalbahn) en kunnen om 11u00 beginnen aan onze wandeling.
Het is 15°C en bewolkt ….. ideaal wandelweer. De eerste kilometers lopen langs een openbare weg en langs de spoorbaan. Vanaf Hof verlaten we de geasfalteerde wegen en duiken we het Prälatenwald in. En dit is niet de gemarkeerde weg, maar we vinden dat er in het Schwarzwald ook door het woud moet gewandeld worden. Hier lopen we nog eens in de uitlopers van het Zwarte Woud: de hellingen zijn pittig, de uitzichten zijn mooi en de zon komt erdoor.
Als we langs een klimparcours passeren zijn we bijna uit het woud in de buurt van het stationnetje van Elzenbach. We steken de spoorlijn over en volgen het riviertje Neumagen tot
in Staufen. In Café Deckers houden we halt voor onze lunch: een lekkere Spargeltorte. Daarna naar het toeristisch bureau voor wat meer informatie over Staufen. En zo maken we een wandeling langs de bezienswaardigheden van het stadje. Het meest opvallende zijn de scheuren in een aantal huizen; zelfs het stadhuis heeft er last van.
De volgende bezienswaardigheid op onze weg is de kasteelruine die boven het dorp uitsteekt. Hier stond het kasteel van het geslacht von Staufen. Toen het geslacht in 1602 uitstierf, geraakte het slot ook in verval. Nu is de helling vooral interessant voor de wijnbouw. Via een steile klim bereiken we de ruine en hebben een. mooi zicht over de Rijnvallei en het Zwarte Woud. Langs de andere kant van de helling dalen we weer af en zetten onze tocht verder richting Bad Krozingen.
We lopen opnieuw enkele kilometers langs het riviertje Neumagen. Dit stuk van de wandeling is zeer aangenaam: we lopen van de schaduw in de zon en omgekeerd doordat het riviertje geflankeerd wordt door rijen bomen. Uiteindelijk stroomt de Neumagen een stuk voorbij Bad Krozingen in de Möhlin en tenslotte in de Rijn. We belanden terug in Bad Krozingen waar we nog even het spoor bijster geraken, maar om 17u00 bereiken we terug ons vertrekpunt.
