Om iets na 9u30 staan we op het zo goed als verlaten plein voor het treinstation van Woerden. We gaan beginnen aan onze 2e driedaagse langs het Floris V pad, het nederlandse deel van de GR 12.
We doorkruisen de volgende dagen het zogenaamde ‘Groene Hart’ van Nederland. We beginnen ook aan de oversteek van de vele grote rivieren die hier van oost naar west door het landschap stromen. Hier in Woerden is dat de Oude Rijn, die men gebruikt heeft om een brede gracht te maken rond de stad. Woerden was een vestingstad, die deel uitmaakte van de Hollandse Waterlinie, een gebied dat men onder water kon zetten als Holland aangevallen werd. Desondanks is het verschillende keren belegerd en verwoest geworden, zoals we op een informatiezuil in het centrum van de stad kunnen lezen.
We bezoeken even de Petruskerk, waar op dat moment net een dienst bezig is. We worden in het portaal vriendelijke te woord gestaan en pikken zo toch wat mee van de geschiedenis van de kerk en de stad. Aan de overkant van het kerkplein (waar we te weten komen dat er zich hier ook al een Romeins kamp bevond) wandelen we door een tot horeca omgetoverde oude kazerne en bewonderen wat verder onze eerste windmolen van deze driedaagse. Er zullen er nog vele volgen. De GR 12 leidt ons langs de Singel, een brede gracht, die de vroegere vesting omringde. En zo laten we stilaan Woerden achter ons en trekken het groene hart van Nederland in. Dit is een voor een groot deel droog gemaakt land en dat zien we nog aan de vele kanaaltjes, die het overvloedig aanwezige water moeten afvoeren. We zullen dan ook vele kaarsrechte wegen bewandelen, die langs deze waterlopen liggen.
De zon is in ieder geval van de partij en zal ons de volgende dagen gelukkig gezelschap blijven houden. We worden langs het 500 hectare grote landgoed Linschoten geleid, maar kunnen slechts een glimp van het Huis zelf opvangen tussen de tralies van de toegangspoort door. We maken even een praatje met een duo mede Floris V pad wandelaars en beginnen dan aan een urenlange asfalttocht langs de Lange Linschoten, een waterloop, die het water uit de omliggende polders afvoert. Tenslotte komt Oudewater in zicht. Oudewater is het oudste stadje in deze streek en is de trotse bezitter van de ‘Heksenwaag’. We zijn snel in het centrum op de Markt. Het is daar erg druk op de terrasjes en we zetten ons neer op een bankje naast het huis waar vroeger de heksen (en nu de toeristen) worden gewogen. Na de picknick drinken we
nog een plaatselijk biertje en trekken dan verder. En dan blijkt mijn topogids van 2009 niet meer up to date te zijn. De GR tekens sturen ons niet de polders in, zoals de kaart laat zien, maar naar een pad langs de Hollandse IJssel.
Dus in plaats van een zoveelste kaarsrechte tiendweg (wegen op een hogergelegen dijk), mogen we nu de brede kronkels van de Hollandse IJssel volgen. Het valt ons op hoeveel fluitenkruid en koolzaad langs de wandelpaden groeit hier. We wandelen soms tussen twee geelwitte muren ! Uiteindelijk komen we aan de brug bij Goejanverwelle. We steken die over en komen zo terecht in de Lopikerwaard, een groot weidegebied, omsloten door rivieren en dijken. Vroeger zorgden molens er voor dat het teveel aan water in de rivieren geloosd werd. Bij een wandelboom komen het Pelgrimspad en het Floris V pad samen en wijzen ons de richting naar de Vlist, die we een 8-tal kilometer zuidwaarts volgen. Gelukkig nodigt een infobordje ons uit om even te rusten op een bankje in een kleine boomgaard, waarvan we er velen zien onderweg.
Even voor Schoonhoven passeren we een prachtige molen, Bonrepas geheten. Het is één van de molens (een wipwatermolen), die de naastliggende polders droog hielden (we bevinden ons hier zo’n 2 meter onder de zeespiegel). Deze molen is gerestaureerd en wordt nog bediend door een molenaar, maar speelt geen rol meer in de waterhuishouding. Dat wordt nu gedaan door een elektrisch gemaal. Tenslotte trekken we het stadje Schoonhoven binnen. We beëindigen onze wandeling vandaag aan de Veerpoort en zoeken ons hotel op.