Krijt 4

 

Om 9u00 ’s morgens staan we buiten en kijken bezorgd naar de lucht. Na drie prachtige, zonnige dagen is ons nu regen beloofd. Voorlopig blijft het nog droog ondanks het feit dat het erg bewolkt is.

                                        Op de Gulperberg

Toch kunnen we onze jassen nog in de rugzak laten, want onze eerste opdracht is een fikse klim naar de top van de Gulperberg, vanwaar we een mooi zicht krijgen op ons volgende doel, het dorp Gulpen. Na een kort bezoek aan het Mariabeeld op zijn enorme sokkel,  dalen we af naar het stille, maar mooie dorp dat in de vallei van de Gulp (!) ligt, om dan natuurlijk weer via een korte stijging terug het Zuidnederlandse heuvelland in te klimmen.

Langs de lange, recht Heeselsweg komen we nog enkele wandelaars tegen en een dame houdt ons even gezelschap tijdens haar ochtendwandeling.  Het pad voert ons nu eerder door open velden dan door groene bossen zoals gisteren. Om iets voor half elf komen we dan bij de plaats die één van de hoogtepunten van onze vierdaagse had moeten worden : in het Gerendal wandelen we langs de “Orchideeëntuin”. Die is bekend voor zijn grote verscheidenheid aan orchideeën. Spijtig genoeg is het voorjaar al vrij warm geweest en we zijn wat na het hoogtepunt van de orchideeënbloei hier. Toch  zien we nog enkele Grote Muggenorchissen,  Welriekende nachtorchissen, wat Hondskruid  en zelfs nog een Poppenorchis. Als we verder gaan zij we verplicht om voor de eerste keer tijdens onze vierdaagse om onze regenkledij aan te trekken. Het is slechts een zachte regenbui en als we het Biebos bereiken is het al een tijdje terug droog.

Grote Muggenorchis

Aan de rand van Valkenburg moeten we een GR-omleiding volgen en missen zo het zicht op de stad vanaf de Wilhelminatoren. We komen onmiddellijk op de Oud Valkenburgerweg en worden zo het centrum van de stad ingeleid. Het begint terug te druppelen en we zoeken onze toevlucht onder één van de vele overdekte terrassen, waar we een warme drank bestellen en een half uurtje de vele toeristen observeren, die hier schijnbaar doelloos voorbij slenteren. Het is terug droog als we langs de Grendelpoort  het oude Valkenburg verlaten. We wandelen nu langs de voet van de Cauberg verder westwaarts en zien nu en dan oude ingangen van de mergelgroeven, waar men vroeger kalksteen ontgon. We passeren de ingang van enkele van die groeven, waarin men in één ervan een replica van Romeinse catacomben heeft gemaakt. Verderop  komen we op een pad langs de oever van de Geul, en als we een bank zien, besluiten we hier onze picknick te verorberen.

Berkelpoort in Valkenburg

We blijven de Geulvallei volgen tot we iets na Geulhem de beboste valleiwand ingestuurd worden.  Er beginnen terug druppels uit de hemel te vallen, maar we worden voorlopig nog beschermd door het dichte bladerdak van het bos. Midden in het bos moeten we een flinke, metalen trap opklimmen en staan dan even later aan de rand van een oude mergelgroeve. Er is een mooi uitzicht platform voorzien. De natuur is stilaan het landschap terug aan het overnemen. Ter hoogte van hoeve Heihof komen we uit de bossen terug op asfalt en dan gaan de hemelsluizen pas goed open. Er is nergens onderdak te bespeuren en we besluiten dan maar koppig door te wandelen in de hoop dat het uiteindelijk wel zal stoppen met regenen.  Door de open velden bereiken we de rand van Maastricht bij Amby, maar de regen blijft maar neerplensen.

De mooie waterplassen bij het United World College en het Geusseltpark kunnen ons niet bekoren. Ondertussen worden we ondanks onze regenkledij steeds natter en zijn tevreden als we onder de brug over de Terblijterweg even kunnen schuilen. Maar er is niets aan te doen … we moeten verder en ons einddoel, het station van Maastricht, is niet ver meer.  We hebben de laatste kilometers zo snel gewandeld, dat we aan het station toegekomen, nog tijd hebben om onze natte kledij om te wisselen voor droge en de trein van een uur vroeger naar Luik kunnen nemen.  Ondanks het natte einde blijft de herinnering aan het Krijtlandpad toch een positieve. In 4 dagen hebben we het zuiden van Nederlands Limburg doorkruist en genoten van mooie landschappen, prachtige wandelpaden  en sympathieke inwoners.  Het Krijtlandpad was de moeite waard !

Scroll naar boven